به گزارش خبر گزاری آرکا نیوز راهپیمایی اربعین که به مدت ۲۰ روز ادامه دارد، در هفته آخر به اوج خود می‌رسد و کشوری با جمعیت ۳۰ میلیون نفر تنها در کربلا میزبان همین تعداد زائر از ایران، عراق و دیگر کشورهاست.
در این ایام باشکوه، زوار حضرت سیدالشهدا (ع) در مهمانی کرم حضرت قرار دارند؛ زائرانی که هر سال به این سفر می‌روند تا راهی را که در عاشورا با شهادت حضرت اباعبدالله حسین و یاران وفادارش آغاز شد، در زیارت اربعین تکمیل کنند.
۱/ تمامی افرادی که حداقل یک‌بار توفیق حضور در این کنگره عظیم که بزرگ‌ترین اجتماع سالانه روی زمین است (۱۰ برابر اجتماع حجاج بیت‌الله الحرام در ایام حج) را داشته‌اند، با میهمان‌نوازی برادران و خواهران عراقی خود مواجه شده‌اند؛ افرادی که در این ایام، حاضرند خود گرسنه و تشنه باشند تا زائران حضرت را با تمام توان و امکاناتشان پذیرایی کنند. مردم عراق در این ایام طوری رفتار می‌کنند که انسان شگفت‌زده می‌شود. تمامی میزبانانی که از سوی اهل بیت انتخاب می‌شوند تا از راهپیمایان عزادار اربعین پذیرایی کنند، این کار را با نهایت اخلاص انجام می‌دهند و زوار در ایام اربعین هیچ‌گاه احساس غربت نمی‌کنند.
۲/ بر اساس نوشته‌های کتب تاریخ، راهپیمایی اربعین قدمتی طولانی دارد و خدمت‌رسانی به زوار به توصیه ائمه اطهار (علیهم‌السلام) انجام می‌شده است. در دوران پیش از حاکمیت حزب منفور بعث در عراق، این راهپیمایی رونق زیادی داشت و مردم این کشور در زمان زعامت مرحوم آیت‌الله‌العظمی «سیدمحمود حسینی‌شاهرودی»، مرجع تقلید شیعیان عراق، در اربعین اجتماعاتی با یک میلیون نفر برگزار می‌کردند. آیت‌الله‌العظمی حسینی‌شاهرودی خود در روز اربعین جلودار این جمعیت میلیونی بود و از نجف تا کربلا را پیاده طی می‌کرد.
۳/ راهپیمایی اربعین پس از ۴۰ سال ممنوعیت در دوران حزب بعث، در ۲۰ سال اخیر احیا شد و هر سال بر تعداد میزبانان و میهمانان افزوده می‌شود. در عراق که در این ایام گام می‌زنید، انگار در بهشت هستید؛ از هر سو نعمت و معنویت شما را احاطه کرده است. مردم به صورت انفرادی، خانوادگی و قبیله‌ای برای میهمانان خود تلاش می‌کنند تا رضایت آنان را جلب کنند و اگر کسی بخواهد معنای کامل میهمان‌نوازی را درک کند، باید در این ایام به عتبات مشرف شود.
۴/ موکب‌داران خود قصه‌ای جدا و مفصل دارند. آن‌ها به صورت مبتکرانه و خودجوش و تنها با انگیزه معنوی، سعی دارند خدمت‌گزاری بیشتر و بهتری به زائران حضرت ارائه دهند و جالب آنکه گاهی میان مواکب بر سر خدمت بیشتر به زائران و بردن آن‌ها به موکب برای استراحت، پذیرایی و سایر خدمات، کشمکش‌های شیرینی شکل می‌گیرد.
۵/ آنچه در دو دهه اخیر در عراق احیا شده، علاوه بر جنبه‌های زیارتی و مذهبی، جنبه‌های سیاسی نیز پیدا کرده است که این موضوع هر سال موجب نگرانی دشمنان امت اسلام می‌شود. راهپیمایی اربعین در سال‌های گذشته و امسال همزمان با جنایات رژیم اشغالگر قدس در غزه، لبنان و ایران بوده که اربعین را علاوه بر نقش همیشگی زیارتی و معنوی، به راهپیمایی‌ای ستم‌ستیز تبدیل کرده است.
۶/ تشیع، مذهبی سیاسی است و اینکه این موضوع در راهپیمایی اربعین بروز بیشتری پیدا کرده، هویت سیاسی اربعین را تقویت کرده است. در واقع، بی‌فایده است که راهپیمایی اربعین تنها به پیاده‌روی و زیارت اختصاص یابد و درباره لبنان، فلسطین، یمن و سایر کشورهایی که در معرض ظلم قرار دارند، فکر نشود. معنایی ندارد که برخی حکام عرب از سیری بمیرند و کودکان فلسطینی در صف غذا از گرسنگی و تشنگی شهید شوند و کسانی که در اربعین حضور دارند، نسبت به این موضوع بی‌تفاوت باشند.
واقعا غیرقابل پذیرش است که ایران ۱۲ روز تحت حملات جنایتکارانه اسرائیل و آمریکا قرار گیرد و راهپیمایان اربعین درباره آن جنایات سخنی نگویند؛ همچنین صبر، شجاعت و رشادت بی‌نظیر مردم که منجر به شکست سخت این دو رژیم پلید شد، بیان نشود. دلیل شهادت حضرت حسین بن علی (ع)، دفاع ایشان از اسلام ناب و حق و حقیقت و ایستادگی مقابل انحراف، ظلم و گمراهی یزید و یزیدیان بود؛ منطق جمهوری اسلامی نیز همین است که امروز «ملت امام حسین» آماج حملات مستکبران جهانی قرار می‌گیرد.
روشنگری و حق‌طلبی و یاری مردم فلسطین و نظام اسلامی در مسیر نجف – کربلا و بیدار کردن هم‌قدمان، چه بسا ثوابی بزرگتر از خود راهپیمایی، نصیب زائران کند. جهان امروز تشنه تبیین ظلم ظالمان و فهم دلایل و چگونگی استقامت عجیب مسلمانان تحت فشار است.
