در پی حمله نظامی اسرائیل به خاک ایران، فضای سیاسی کشور با موجی از واکنشهای همدلانه و متفاوت مواجه شد؛ از تأکید بر همبستگی ملی تا برخی مواضع جنجالی در میان اپوزیسیون خارجنشین.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه هم میهن نوشت؛
از نیمهشب پنجشنبه تا الان که این مطلب در حال نگارش است مردم تهران و برخی شهرهای دیگر ایران با صدای انفجارهای پیدرپی و شلیک پدافندها نگران از آینده خود و کشورشان لحظات را میگذرانند. خبرها از مرگها، غمها و حملات طرفین درگیری نیز شبکههای اجتماعی حول ایرانیان را در بر گرفته است. در چنین روزهایی که اتفاقاً هم زمان با تعطیلات آخر هفته و تعطیلی عیدغدیر هم بود، رصد اخبار از طریق رسانههای داخلی و خارجی احتمالاً برنامه بخش عمدهای از مردم بوده است و طبیعتاً در کنار واکنشهای بینالمللی، تحلیلها و واکنش چهرههای سیاسی و تشکلهای مختلف نیز مورد توجه آنها قرار میگیرد.
در این بین آنچه در داخل کشور شاهدش هستیم، چهرهها و تشکلهای سیاسی داخل کشور از طیفهای مختلف این اقدام اسرائیل را محکوم کرده و به اشکال گوناگون این رفتار را «نقض فاحش حقوق بینالملل و اصول مسلم منشور سازمان ملل متحد در حفظ حریم کشورها و ممنوعیت توسل به زور» اعلام کردهاند.چهرههای سیاسی از سیدمحمدخاتمی، مهدی کروبی و سیدحسن خمینی گرفته تا علیاکبر ناطقنوری، مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی و محمود احمدینژاد با انتشار بیانیه به این اتفاق در کنار بسیاری از چهرههای سیاسی دیگر واکنش نشان دادهاند.
لب کلام و برداشت از این سخنان و بیانیههادر کنار محکوم کردن اسرائیل این بود که «در برابر حمله دشمن خارجی، ایران و همبستگی ملی مهم است».علاوه بر آن اغلب تشکلهای سیاسی اصلاحطلب و اصلاحخواه به وقوع این جنایت در میانه مذاکرات هستهای ایران و آمریکا نیز اشاره شده و همین را هم تاکیدی بر «ماهیت جنگطلب حاکمان تروریست اسرائیلی» دانستند.
البته که در بین این بیانیهها بازهم رفتار تندروانهای را شاهد بودیم آنجا که تشکل شریان بیتوجه به تلاش برای همبستگی بیشتر از این فرصت هم برای حمله به جریان مخالف سیاسی خود استفاده کرد و در بیانیهاش آنها که خواهان مذاکره و پیگیر مذاکره بودند را مقصر حمله اسرائیل به ایران دانسته است.موضوع مقصر یافتن و حمله به مخالف فقط در این بیانیه نیست.
از همه این واکنشها در داخل اگر بگذریم موضوع دیگری که در این بین نگرانکننده یا بیشتر باید گفت ناراحتکننده و موجب افسوس است؛ رفتاری است که برخی اپوزیسیون خارج از کشوردر پی گرفتهاند؛ آنها که از هر فرصتی میخواهند برای پیشبرد اهداف خود بهره ببرند. این جماعت تصور میکنند که در هر شرایطی باید با ایجاد شکاف بیشتر میان حکومت و مردم راهی برای خود جهت بازگشت به ایران پیدا کنند.غافل از اینکه جنگ برای هیچ کسی نه خوشبختی میآورد و نه صلح و آرامش.در این میان در پی رصد اظهارنظرها و واکنشها در روزهای اخیر که نشان از آن داشت برخی از اپوزیسیون از جمله رضا پهلوی و مجریان شبکه ایراناینترنشنال از این حمله نظامی استقبال کردهاند؛ برخی دیگر از آنها به نوعی به بیان واقعیتها و ابراز ناراحتی از این اتفاق پرداختهاند.
مثلاً علی افشاری در گفتوگو با همین شبکه به این استقبالها واکنش نشان داد و گفت:«هدفِ رژیم شریر و کودککش و جنایتکار اسرائیل، نابودی ساختار دفاعی ایران و تضعیف موقعیت راهبردی کشور است. مردم ایران باید هوشیار باشند؛ کسی که میهندوست واقعی است و استقلال کشور برای او اهمیت دارد و میخواهد ایران سرافراز و مستقل باشد، نمیرود دنبال یکی از بدنامترین حکومتهای دنیا…» یا محسن کدیور در کانال تلگرامیاش این تجاوز به خاک ایران را محکوم کرده است و نوشت:«تجاوز اسرائیل به خاک ایران، از هر زاویهای مطلقاً محکوم است. اسرائیل به عنوان «دفاع از خود» هیچ حق و احترامی برای هرکسی که بهزعم ایشان دشمن یا تهدید محسوب شود قائل نیست. رژیم صهیونیستی مصداق بارز طاغوت، شیطان و سقوط انسانیت است… تردیدی نیست که پای متجاوز را باید قطع کرد و از خاک وطن باید دفاع کرد.»
چه مسئولان و چه آنها که این روزها از تریبون و فرصتی برای اظهارنظر بهرهمند هستند، باید حواسشان به آرامش، همبستگی و آینده ایران باشد. مهم آن است که در برابر دشمن متجاوز خارجی جریانهای سیاسی چنددستگی را کنار بگذارند و در کنار هم و در مشورت با مسئولان راهی برای خروج از این بحران و حرکت از میدان به سمت دیپلماسی برای آرامش و کاهش هزینههای مردم بیابند البته که اینها نیازمند همراهی و اتخاذ رویکرد منطقی از سوی مسئولان هم هست و در خارج هم اگر دلسوز مردم ایران هستند تلاش کنند به انحای گوناگون پایان درگیری را به قصد کاهش آسیبها به مردم داخل کشور چه از بُعد روانی، چه جسمی و مالی رقم بزنند. الان ایران و مردم ایران مهم هستند نه هیچ دعوای سیاسی دیگر.
۲۷۲۲۲