مدرس حوزه علمیه قم گفت: ولت مقتدر دولتی است که در عرصه جهانی، جهان و قدرتهای جهانی را بشناسد و علم، تکنولوژی، توسعه و پیشرفت شایستهی قدرتها را شناسایی کند و در جهت توسعه ایران از آنها بهره ببرد.
به گزارش خبرگزاری آرکا نیوز، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی مدرس حوزه علمیه قم، گفتگویی با جماران انجام داده است.
بخش هایی از این مصاحبه را در ادامه می خوانید؛
*چالش اساسی، تشکیل یک دولت مقتدری است که شاخصههای متعددی دارد. لذا ابتدا دولت مقتدر را باید تعریف کنیم و شاخصههای برجسته آن را ذکر کنیم. دولت مقتدر دولتی است که تمام قدرت را متمرکز در حضور خود داشته باشد و همه آنچه را که از ملت گرفته در اختیار او باشد.
* آن دولتی که قدرتها در آن توزیع شده و نهادهایی برخی از منابع قدرت را در اختیار بگیرند، و دولت به بعضی از امور بخواهد بپردازد، دولتِ مقتدر نیست.
*دولت مقتدر آن است که تمام آنچه را که از آنِ ملت است، در جهت ملت هزینه کند و از همهی منابع اعم از منابع انسانی و منابعی که به عنوان ذخایر کشور است، مثل نفت و گاز یا منابع دیگر و همچنین اعتباراتی که در صحنه جهانی و بینالمللی وجود دارد، استفاده کند.
* آزادسازی بسیاری از نیروها و منابع انسانی که در داخل و خارج هستند و میتوانند در جهت توسعه و پیشرفت جامعه ایران کمک کنند، مهم است و اینها باید به صحنه بیایند و دولت از این منبع بسیار عمیق و گسترده الهی که در اختیار بشر و جامعه اسلامی-ایرانی ما است استفاده کند.
*دولت مقتدر دولتی است که در عرصه جهانی، جهان و قدرتهای جهانی را بشناسد و علم، تکنولوژی، توسعه و پیشرفت شایستهی قدرتها را شناسایی کند و در جهت توسعه ایران از آنها بهره ببرد.
*یکی دیگر از شاخصهایی که میتواند یک دولت مقتدر را تشکیل دهد این است که ما در کشور به سیاستگذاریهای کلان نیازمندیم. در دورههای قبل سیاستها بسیار مقطعی، و تصمیمگیریها بسیار ضعیف و ناتوان و بدون پشتوانههای علمی و تخصصی بود. لذا قوانین و مقررات قابلیت اجرایی نداشت
* اگر عدهای بتوانند سیاستهای کلان را بشناسند و سیاستگذاری کلان برای کشور انجام دهند، یک دولت مقتدر ایجاد خواهد شد.
*چالش جدی ما مسائل آموزشی و پرورشی است که در همه سطوح کشور بایستی دولت آنها را ببیند و از بهترینها و بهترین سیاستها برای ارتقاء سطح آموزش استفاده کند تا کسانی که در نظامهای آموزشی رشد میکنند، آینده درخشانی را برای کشور رقم بزنند.
*نکته دیگری که میتواند یک دولت مقتدر را ایجاد کند این است که غارتگریهایی که به لحاظ منابع اتفاق افتاده؛ دستان خیانتکاری که از کشورهای خارجی نسبت به منابع ما در شرق و غرب کشور اتفاق میافتد، این منابع آزاد شود و مردم احساس و اعتماد کنند که آنچه را که در کشور وجود دارد برای خودشان است و در جهت توسعه و پیشرفت کشور مصرف و صرف میشود.
*یکی از جهاتی که میتواند یک دولت مقتدر تشکیل دهد، مسأله شفافسازی در تصمیمها و در بیان آنهاست.
*پشت پرده و در اتاق بسته تصمیم گرفتن، ممکن است برای مقطعی یا برای یک عدهای خوب باشد، ولی جامعهای که نداند دولتش به عنوان نماینده مردم، برای مصالح او تصمیم میگیرد، هرچند بهترین تصمیم هم باشد، بیاعتمادی ایجاد میکند.
* یکی از چالشهای موجود دولت جدید این است که بتواند بیاعتمادی را برطرف کند و اعتماد را به کشور بازگرداند.
*مردم فکر میکنند که یارانهای که میگیرند، صدقه و امداد است در حالی که یارانه نمیتواند کرامت انسانی را تأمین کند.
*آنچه که لازمهی یک دولت مقتدر است این است که مصالح کشور را بیابد و حقیقت را فدای مصلحت نکند.
* متأسفانه ارتباط علمی دانشگاهها و مراکز علمی و پژوهشی ما با جهان، به دلیل فیلترینگ به شدت ضعیف است. ملت ما به خاطر فیلترینگ، هزینههای سرسامآوری میدهد و هیچ روشن نیست که این هزینهها، بودجهها و امکانات چگونه هزینه میشود و به چه کسی داده میشود.
* مشخص است که یک عده در داخل کشور فیلتر میکنند و یک عدهای فیلتر را میشکنند؛ اینها نمیتوانند از هم بیگانه باشند و عین هم هستند. همان کسی که فیلتر میکند، فیلترشکن دارد و این کارها خسارت به کشور، جامعه و نظام پیشرو و پیشرفته است.
*ما نمیتوانیم ادعای توسعه و پیشرفت داشته باشیم، در حالی که روابط ما در این سطح بسیار بسیار محدود و تنگنظرانه است.
*امروزه با چالشهای اجتماعی مثل حجاب و افزایش سن و پیری در جامعه ایران مواجهیم.
* دولت مقتدر اگر کار خود را انجام دهد، نه مسئله حجاب داریم، نه مسأله افسردگی داریم و نه مسأله پیری داریم.
* یک دولت مقتدر نمیخواهد برای خودش مخالف درست کند، پس نظرات آنها را میگیرد. اما اگر مطلب حق و آشکاری نبود طبعاً مطرودند و در صورتی که بخواهند به تعبیر شما چوب لای چرخ دولت بگذارند و اجازه حرکت به دولت ندهند، دستگاههای مرتبط با آنها برخورد خواهند کرد.
*مرامی که جناب آقای دکتر پزشکیان بر آن تاکید و اصرار میکنند که ما کارها را با گفتوگو و مذاکره پیش میبریم؛ در حقیقت راه همین خواهد بود و باب برگزاری مناظرههای علمی باید بسیار بازتر باشد.
*ما باید فرصت شنیدن و گفتن را به جامعه بدهیم تا نظرات مختلف را بشنوند و نباید از این کار هراس پیدا کرد.
۲۷۲۱۸