دوره‌ی سه ساله دولت سیزدهم برای بسیاری از معلمان با محدودیت‌ها و برخوردهای امنیتی همراه بود؛ همچنین پاکسازی گسترده در میان مدیران ارشد و میانی و بیش از همه مدیران مدارس اتفاق افتاد.
بعلاوه شاهد بی‌پروایی و بی‌ملاحظگی تمام عیاری در اعمال فشار بر فعالان صنفی و سیاسی معلمان در سه سال اخیر بوده‌ایم؛ رویه‌ای که در دولت‌های پیشین بی‌سابقه بوده است. از ممنوعیت حق‌التدریس فعالان بازنشسته تا بازخرید اجباری معلمان ارزشمند و اخراج فعالان صنفی، برخوردهایی در نوع خود بی‌سابقه از مدیران آموزش و پرورش دولت سیزدهم هستند. اگر برخوردهای سیستم قضایی با فعالان صنفی و سیاسی معلمان را که با چراغ سبز و همراهی همین مدیر وزارت آموزش و پرورش صورت گرفته است را به موارد مذکور اضافه کنیم، لیست بلند بالایی از قلع و قمع فعالیت‌های تشکیلاتی معلمان به دست می‌آید؛ کارنامه‌ای چنان تیره و تار که ذکر برخی مصادیق آن در مناظرات و گفتگوهای انتخاباتی، به میزان خفقان مسلط بر نظام آموزشی اشاره داشت.
در کنار گسترش فرهنگ امنیتی، حذف سرانه دانش‌آموزی و اجرای طرح‌های ایدئولوژیک فاقد بنیان‌های نظری همچون توزیع هدایای نقدی طرح آرمان و سهمیه اختصاصی طلاب در آزمون‌های استخدامی را باید جزو کاستی‌ها در کارنامه عملکردی وزارت آموزش و پرورش دولت سیزدهم دانست.
اما در کنار این جو امنیتی حاکم بر نظام آموزشی، باید به اتفاقات مثبت و عملکرد قابل دفاع برخی مدیران آموزش و پرورش، بالاخص در دوره وزارت رضا مراد صحرایی اشاره کرد. طی ۳ سال گذشته یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های قابل ذکر در مجموعه اقدامات صحرایی تلاش برای جذب تخصصی نیرو در برخی از بخش‌های ستادی و معاونت پرورشی بود.
اتفاقی که تسری آن به سایر بخش‌های اداری و کادر اجرایی مدارس، منجر به کاهش تنش در بافت سازمانی نظام آموزشی شده و مسیر پیشرفت شغلی شفاف‌تری را پیش روی معلمان و سایر کارکنان نظام آموزشی می‌گشاید. این اقدام مانع از بده بستان‌های جناحی و گروهی گردیده و رانت‌های شکل گرفته حول جایگاه‌های اداری و مدیریتی از میان برداشته شده و یا کاهش می‌یابند.
تلاش برای واقعی تر شدن نتایج آزمون‌های پیشرفت تحصیلی از طریق برگزاری آزمون‌های نهایی در ۴ پایه تحصیلی نهم تا دوازدهم، قدم مثبت دیگری در دوره سه ساله دولت سیزدهم بود. اگرچه در شیوه اجرای این آزمون‌ها مشکلات و نقائص بسیاری پدید آمد، اما نفس کار یعنی تلاش برای افزایش اعتبار نتایج آزمون‌های پیشرفته تحصیلی، اقدامی قابل دفاع است.
اقدام ارزنده‌ی دیگری که در دوزه وزارت صحرایی عملیاتی شد، پرداخت به موقع و در زمان مقرر حقوق معلمان حق التدریس بود که تا پیش از این با فاصله‌های ۳ تا ۶ ماهه پرداخت می‌شد. در یک سال اخیر و به ویژه چهار ماه گذشته پرداخت حق‌التدریس معلمان با فاصله حداکثر یک ماه پرداخت شده است و این اتفاقیست به عنوان فعالیتی قابل تقدیر باید در دولت‌های بعدی نیز ادامه یابد.
* کارشناس آموزش
۴۷۴۷
