به گزارش خبر گزاری ارکا نیوز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ یکی از روزهای سرنوشت‌ساز اجتماعی در تاریخ ایران است؛ روزی که برای بسیاری از خانواده‌ها یادآور شادی و برای برخی دیگر غمی بزرگ بود. آزادی اسرا از اردوگاه‌های رژیم بعث عراق، پایانی بر سال‌ها چشم‌انتظاری خانواده‌ها شد و در عین حال برای برخی دیگر، خبر نبودن عزیزشان در میان آزادگان، آخرین کورسوی امید را خاموش کرد.
شرایط سخت مفقودالاثران
بسیاری از خانواده‌ها سال‌ها در برزخ بی‌خبری از سرنوشت فرزندانشان زندگی می‌کردند. تعدادی از اسرا عمداً در لیست صلیب سرخ ثبت نمی‌شدند و عملاً وجود خارجی نداشتند. این ظلم بزرگ، خانواده‌ها را در سخت‌ترین شرایط روحی و اجتماعی قرار داده بود.
روایت غلامرضا علیزاده
غلامرضا علیزاده، رزمنده‌ای ۲۱ ساله از گردان یونس لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، در عملیات کربلای ۴ به اسارت درآمد. او نزدیک به چهار سال در اردوگاه تکریت زیر شکنجه‌های سنگین روزگار گذراند. او در خاطرات خود از لحظه آزادی می‌گوید:
«به‌یک‌باره شنیدیم اسرا آزاد می‌شوند. باورمان نمی‌شد. شادی در چشمان همه موج می‌زد و لحظه‌ای بود که انگار پرواز می‌کردیم.»
این روایت‌ها نشان می‌دهد که چگونه یک واقعه نظامی، به خاطره‌ای ماندگار اجتماعی برای هزاران خانواده ایرانی تبدیل شد.
برخورد ایران با اسرای عراقی
در حالی‌که رزمندگان ایرانی سال‌ها زیر سخت‌ترین شکنجه‌ها بودند، ایران با اسرای عراقی رفتاری انسانی داشت. اسرای عراقی حتی بیش از قواعد کنوانسیون ژنو از حقوق و امکانات برخوردار می‌شدند و امکان ملاقات با خانواده برایشان فراهم بود.
پیوستن اسرای عراقی به رزمندگان ایرانی
برخی از اسرای عراقی پس از آشنایی با رزمندگان اسلام، به صف مجاهدان ایرانی پیوستند و در قالب لشکر بدر علیه صدام جنگیدند. این موضوع نشان‌دهنده تأثیر رفتار انسانی ایران در دل سخت‌ترین شرایط جنگی بود.
نتیجه‌گیری
روز ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ تنها یک واقعه نظامی نبود؛ بلکه یک نقطه عطف اجتماعی در تاریخ ایران به شمار می‌رود. روزی که اشک شوق و اشک غم، در کنار هم خاطره‌ای ماندگار برای ملت ایران رقم زد.
جمع‌بندی | ارکا نیوز
آزادی اسرا، نمونه‌ای روشن از تأثیر جنگ بر ساختار اجتماعی ایران است؛ روایتی که هم شادی و هم اندوه را در خود جای داده است.
شما چه خاطره‌ای از این روز دارید؟ دیدگاه خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
